Тураў меў гонар двойчы стаць сталіцай Дня беларускага пісьменства. Гэта адзін з нашых старажытных цэнтраў пісьменства, упершыню ўпамiнаецца ў Лаўрэнцьеўскiм летапiсе ажно ў 980 г. У канцы Х ст. Тураў – палітычны, эканамічны і культурны цэнтр Тураўскага княства, адзіны горад на тэрыторыі рассялення дрыгавічоў.
У 1865 г. у Тураве быў знойдзены адзін з найбольш ранніх помнікаў усходнеславянскага пісьменства XI ст. – Тураўскае Евангелле. Гэтае Евангелле з’яўляецца адным з найбольш ранніх помнікаў славянскай кніжнай пісьменнасці і найбольш ранняй кнігай на беларускіх землях, якая дайшла да нашага часу. Ад рукапісу захавалася 10 лістоў, захоўваецца ён у бібліятэцы Акадэміі навук Літвы.