Першыя згадванні пра Шчучын у гістарычных дакументах прыходзяцца на 1487 г., але афіцыйна адлікам гадоў існавання горада лічыцца 1537 (згадванне ў Літоўскай метрыцы). У 1761 г. Шчучын атрымаў герб і Магдэбургскае права.
Герб горада Шчучына здалёку нагадвае «долар», які знаходзіцца пад каронай. Насамрэч на ім намалявана манаграма ініцыялаў аднаго з уладальнікаў мястэчка Ігната Сцыпіёна, які належыў да старажытнага італьянскага роду Сцыпіёнаў дэль Кампа.
Менавіта Ігнат Сцыпіён быў ініцыятарам стварэння ў горадзе калегіума і манастыра ордэна піяраў. Шчучынская калегія лічылася адной з самых буйных на тэрыторыі Беларусі, а сам Шчучын звалі «горадам асветы». Акрамя таго, Ігнат Сцыпіён адкрыў у Шчучыне першую ў краіне аптэку, а ў другой палове ХVІІІ ст. узвёў шыкоўны палац, які ў ХІХ ст. перабудаваў Францыск Друцкі-Любецкі. Уладар шчучынскіх тэрыторый быў жанаты на пляменіцы графіні Марыі Сцыпіён і займаў пасаду міністра фінансаў Польскага каралеўства. Цяпер будынак так і завуць – палац Друцкіх-Любецкіх. Дарэчы, менавіта ён з’яўляецца візітнай карткай Шчучына і носіць статус гісторыка-культурнай каштоўнасці Беларусі.