…Сярод лясоў і пагоркаў Смаленшчыны знаходзяцца вытокі рэчкі Віхра. Убіраючы ў сябе ваду крыніц ды лясных рачулак, бяжыць яна праз палі і лугі да Сожа. І толькі ў адным месцы прыпыняе свой бег, атуляючы старажытны горад, які сустрэўся на яе шляху. Назва яго – Мсціслаў…
Мсціслаў – адзін з самых старажытных беларускіх гарадоў. Заснаваны ў 1135 г. смаленскім князем Расціславам Мсціслававічам і названы ў гонар яго бацькі Мсціслава Вялікага – апошняга князя Кіеўскай Русі. Узнік на гары з замкам ў цэнтры, умацаваным ровам і валамі. У свой час горад быў цэнтрам Мсціслаўскага княства і Мсціслаўскага ваяводства.
«Беларускі Суздаль» – так называюць гэты горад па колькасці старажытных будынкаў і культавых збудаванняў (тры манастыра, тры царквы, касцёл). Шмат яму давялося перажыць за сваю гісторыю і шмат знакамітасцяў нарадзіліся ў славутым горадзе.
Сёння ў Мсціславе і яго ваколіцах налічваецца 19 помнікаў архітэктуры ХVII–ХХ стст. Сярод пабудоў ХIХ ст. вылучаецца царква Аляксандра Неўскага, якая ўзвышаецца ў цэнтральнай частцы над усімі будынкамі горада. Захаваліся два археалагічных помніка: «Дзявочая гара» – гарадзішча ранняга жалезнага веку (рубеж н. э.) і «Замкавая гара» – дзяцінец сярэднявечнага горада.
У Мсціслаўскім раёне дзейнічае адзін з найстарэйшых у Беларусі манастыроў – Пустынскі Успенскі. Дата яго стварэння – 1352 г., самая старажытная пабудова кляштарнага комплексу, якая захавалася да нашых дзён, – Успенскі сабор.