В книге много юмора и много печали. Действие повестей и рассказов происходит в Беларуси, Польше, России. События, о которых повествует автор, чувства которые переживают герои, знакомы многим из нас, а известная фраза "смех сквозь слезы" – о душевном состоянии многих персонажей книги.
"Сопровождающий"
…Подъезжали к Белыничам. Здесь у него никаких воспоминаний не было, и он спокойно глядел на маленький городок…[1, с. 161]
"Надо терпеть"
…Через сорок километров пути – город Белыничи, и опять на выезде пост ГАИ…[1, с. 207]
Уся кніга "Горкая спакуса" напоўнена клопатам пра сэнс жыцця і духоўную апору ў наш складаны час. Свой зборнік В. Кунцэвіч так назваў нездарма: амаль шэсць дзесяткаў паэтычных мініяцюр у гэтай кнізе прысвечаны высакароднай і неўміручай тэме кахання.
"Храм Бялыніцкай Маці Боскай"
У Бялынічах храм белы
Бялыніцкай Маці Боскай
Быў буслянкаю веры.
Белакаменны востраў
У абдымках дамкоў убогіх
Бачыў здалёк люд просты.
Віталі яго дарогі
І бласлаўлялі пагосты.
"Бацька" – бугай раёна
Буркнуў: "Абрыдла бяльмо".
Свечкамі ўспыхнулі клёны,
Храм скалануўся і лёг
Вежамі долу. Можа,
З вернікамі развітаўся.
"Бацька" – бугай бязбожны –
Спаць з маладзіцаю клаўся.[1, с. 16]
"Бялыніцкі край мілы"
Ля рэчкі Друць бярозка
Лістотай ціха звоніць.
Мая радзіма – вёска
У Бялыніцкім раёне.
Чароўны краю мілы,
Ты прыгажэйшы ў свеце:
Развінуў бусел крылы,
Бягуць да рэчкі дзеці.
Прайшлася навальніца
Чарнобыльскай навалы:
Зямля мая гняздзіцца,
Пакутнікаў пазвала.
Усім тут хопіць зорак,
Паветра і прыволля.
Узыдзеш на пагорак
І п'еш бясконцасць волі.[1, с. 20]
В книгу вошли произведения участников Отечественной войны 1812 года – военные записки Д. Давыдова и большая часть Записок кавалерист-девицы Н. Дуровой.
…Местечко Белыничи, принадлежащее князю Ксаверию Огинскому, лежит на возвышенном берегу Друцы, имеющей течение свое с севера к югу. По дороге от Шклова представляется поле плоское и обширное. За местечком – один мост чрез Друцу, довольно длинный, потому что берега оной болотисты…[1, с. 120]
…В сем деле мы овладели магазином и гошпиталем в Белыничах…[1, с. 125]
Кніга "На прасторах любай Беларусі" – калектыўная праца сучасных беларускіх пісьменнікаў. Выданне для тых, хто цікавіцца гісторыяй і сучаснасцю роднага краю, любіць сваю зямлю, нашу маляўнічую прыроду.
А. Марціновіч "Радзіма" ёсць "Радзіма"
…Пытанне, як кажуць, на засыпку. Што ведаеце вы пра Бялыніцкі раён? Не сумняваюся ў тым, што большасць з вас адкажуць, што гэта радзіма народнага мастака Беларусі і Расіі Вітольда Бялыніцкага-Бірулі. Сапраўды, Вітольд Каятанавіч нарадзіўся ў фальварку Крынкі, які знаходзіўся непадалёку ад вёскі Цяхцін. Правільным будзе нагадаць і пра тое, што з Бялыніччыны родам і вынаходнік падводнай лодкі Казімір Чарноўскі, які ўпершыню пабачыў свет у маёнтку Карытніца… Той жа, хто дасканала ведае мінулае тамашніх мясцін, зазначыць, што ў іх гісторыю ўпісаў свой радок і знакаміты паэт-партызан Дзяніс Давыдаў. Пры гэтым радок вельмі значны: 14 лістапада 1812 года ён вызваліў Бялынічы ад французскіх захопнікаў…[1, с. 294]
У кнізе ў жывых аповедах раскрываецца слаўная гісторыя Беларусі, паказваюцца дзеі беларускай дзяржавы Вялікае Княства Літоўскае, якая цягам пяці стагоддзяў сапернічала з Маскоўскай дзяржавай.
"Януш Радзівіл, або Вайна з Масковіяй"
…Януш Радзівіл мусіў адступаць на захад, пад мястэчка Галоўчын, дзе быў ужо яго абоз з артылерыяй і пяхотай. Там ён затрымаўся, каб перадыхнуць і падлячыць параненых. Ды сюды спяшаўся Трубяцкой. Тады Радзівіл са сваім войскам адступіў пад Бялынічы і на левым беразе Друці разгарнуў свой лагер…[1, с. 441]
Поэтическую книгу составляют геральдические сонеты, посвященные городам, поселкам и деревням Беларуси, которые когда-то обладали магдебургским правом и теперь имееют свои гербы. Очарованный гербами белорусских родов и городов, владея общими историческими знаниями, автор создал эпическую геральдическую картину Беларуси в стихах.
Белыничи – белые ночи?
Легенда сияньем дана –
тем светом, который упрочен
иконой на все времена.
Белыничской Матери Божьей…
Такая средь многих – одна, –
Лукою написана, может,
иль все-таки сотворена.
Начертаны ангелом лики,
но людям неужто в укор,
как эхо творений великих,
теперь – за повтором повтор?!
Утрачена где-то икона,
но гербно одухотворенна.[1, с. 247]
Поэтическую книгу составляют стихи, поэмы, эссе, посвященные Беларуси. Автору поэзии характерны резкие и свежие звуки, сложная символика. Поэт предан настоящему времени, настоящим радостям.
"Камень Константина Симонова"
На Буйничском поле возле Могилева развеян прах поэта Константина Симонова. В первые дни войны он был корреспондентом, свидетелем растерянности и великих подвигов возле Борисова, возле Белынич, на шоссейной дороге между Чериковом и Кричевом, где артиллерист Николай Сиротинин один вел бой с колонной немецких танков…[1, с. 95]
В сборник включены лучшие произведения белорусских писателей К. Нилова и В. Рудого, в которых раскрывается духовно-нравственное становление современного человека.
К. Нилов "Гнев Святого Георгия"
…—Мать-то твоя, как там, здорова? – Да живет под Белыничами… А я вот с товарищами из областного музея истории приехал…[1, с. 83]
В жизни царя Алексея Михайловича Романова, прозванного Тишайшим, не было тишины и спокойствия. Восстание Богдана Хмельницкого на Украине и ее объединение с Московским государством вызвали новую тринадцатилетнюю войну с Речью Посполитой. Роман посвящен известным событиям из истории России, Беларуси, Украины.
…Терпел нужду и белорусский казацкий полк. Часть казаков жила в своих дворах в Могилевском уезде, а не имевшие таковых были расквартированы для прокормления по еврейским дворам в Головчинском, Белыницком и Тетеринском уездах…[1, с. 193]