Уласна кажучы, усе гэтыя карацелькі можна было б назваць так. Менавіта ў тым сэнсе, што кожнага дня прыходзяць новыя згадкі, бо парадкавасць, як бачыць, тут не захоўваецца, зрэшты, і наўрад ці ўдалося б прытрымлівацца чагосьці аднаго. Мазаіка ўсё-ткі моцна ратуе, як мастацтва, так і літаратуру; такім чынам, справа не ў назвах, не ў загалоўках. Галоўнае ў тым, што чалавек хоча сказаць другім.

Сёння – гадавіна расстрэлу ў Маскве расейскага Вярхоўнага Савета. Хоць і сарамліва, але тэлебачанне і радыё раз-пораз згадваюць мінулагоднія крывавыя падзеі.

Помню, я не ўспрыняў яшчэ тады іх. Нешта моцна муляла. Ёсць такое выслоўе – абое рабое. На зразумелай мове гэта азначае, што Ельцын варты быў Руцкога і Хасбулатава, як і наадварот. Па будынку Вярхоўнага Савета стралялі з гарматаў па загадзе Ельцына; з такім жа поспехам маглі цаляць снарадамі па Крамлі па загадзе Хасбулатава ці Руцкога. Я шкадую, што не адбылося непрадузятага суда па той справе, тады б зрабілася шмат што зразумелае. I ўжо напэўна, што не было б патрэбы сёння расіянам сарамліва заклікаць адзін аднаго забыць пра кроў, якая густа пралілася ў тыя кастрычніцкія дні, маўляў, памянем ціха загінулых і разыдземся. Канечне, не нам, беларусам, станавіцца суддзямі. Няхай расіяне самі разбіраюцца. Але выказвацца нікому не забараняецца, тым болып, маючы суверэнную мяжу, якая нібыта і праўда здольная абараніць чалавека, калі што якое.

Дык вось – і хочаце верце пры гэтым, хочаце не: крывавым кастрычнікам 1993 года была закончана расейская контррэвалюцыя на чале з Гарбачовым, якая пачалася ў 1985 годзе і прайшла праз жнівень 1991-га.

У Расіі цяпер няма вялікіх сацыяльна-палітычных ідэй, якія мелі б здольнасць натхніць значную частку яе грамадзян на наступную гістарычную мужнасць. Час вялікіх сацыяльных ідэй прамінуў. Са сцэны сыходзяць пакаленні людзей, якія стварылі вялікую дзяржаву, што была разбурана патаемна і каварна сусветнай мафіяй.

Між тым, у праваслаўным календары заўтра Астафій-вятрак: калі вецер падзьме з поўначы, чакай холаду; калі з поўдня – будзе цёпла; калі з захаду – пачнецца макрэча; калі з усходу – падсохне.