Нічыпар Эмануілавіч Глушанкоў скончыў пяхотную школу (1927), 1929 школу лётчыкаў (1921), школу вышэйшага пілатажу (1936), Акадэмію Генштаба (1953).
1921 г. – служыў у Чырвонай Арміі.
1936–1939 гг. – удзельнік грамадзянскай вайны ў Іспаніі.
Здзейсніў больш за 80 баявых вылетаў. Правёўшы 14 паветраных баёў, збіў 10 самалётаў суперніка (5 асабіста і 5 у групе). У Вялікую Айчынную вайну ваяваў на Крымскім і Закаўказскім франтах: намеснікам камандуючага, а затым камандаючым Ваенна-Паветранымі сіламі (1942-1944).
- г. – прысвоена воінскае званне "генерал-маёр авіяцыі".
1946—1952 гг. – займаў пасаду Камандуючага ВПС Сібірскай ваеннай акругі.
1954 г. – займаў пост камандуючага Ваенна-Паветранымі Сіламі Закаўказскай ваеннай акругі.
1954-1958 гг. – пасля выхаду ў запас працаваў на ваеннай кафедры Расійскага дзяржаўнага гідраметэаралагічнага ўніверсітэта.
20 снежня 1959 г.Н.Э. Глушанкоў памёр.
Узнагароджаны ордэнамі Знак Пашаны, Леніна (23.02.1939), Чырвонага Сцяга (8.02.1943); медалямі, у тым ліку "За абарону Каўказа" (1.5.1944), "За баявыя заслугі" (3.11.1944), "За перамогу над Германіяй" (9.5.1945).Літаратура:
- Глушанкоў Нічыпар Эмануілавіч // Беларуская энцыклапедыя : у 18 т. — Мінск, 1997. — Т. 5. — С. 309.
- Глушанкоў Нічыпар Эмануілавіч // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Горацкага раёна / галоўны рэдактар Г. П. Пашкоў. — Мінск, 1996. — С. 555.
- Глушенков, Н. М. Поединок / Н. Глушенков // Советская Белоруссия. — 1985. — 25 августа. — С. 4.
- Глушенков Никифор Эммануилович // Долготович, Б. Д. Военачальники земли белорусской : энциклопедический справочник / Борис Долготович. — Минск, 2005. — С. 165.
- Лившиц, В. М. Стал генералов в 38 лет // Лившиц, В. М. Гордость и слава Горецкой земли : в 3-х книгах / В. М. Лившиц. — Горки, 2014. — Книга 2: Земляки — Герои Советского Союза, генералы Вооруженных Сил и Министерства внутренних дел СССР. — С. 61—64.
- Скаромная, С. Паветраны ас / С. Скаромная // Ленінскі шлях (Горкі). — 2002. — 23 лютага. — С. 2.