Пётр Сцяпанавіч Дронін скончыў Пермскае ваенна-марское авіяцыйна-тэхнічнае вучылішча Ваенна-Марскога флоту (1941), Ціхаакіянскае ваенна-марское вучылішча.
1946 г. – служыў у Ваенна-паветраных сілах Чарнаморскага флоту ў авіяцыйным знішчальным палку.
Пачынаў службу штурманам падводнай лодкі, затым – камандзір падводнай лодкі.
Служыў на ўсіх флатах былога Савецкага Саюза, быў штурманам і камандзірам падводнай лодкі, камандзірам брыгады і эскадры падводных лодак.
2000 г. – прысвоена воінскае званне "Віцэ-адмірал" за актыўную ветэранскую дзейнасць і як удзельніку Вялікай Айчыннай вайны.
Узнагароджаны 3-мя ордэнамі: Чырвонай Зоркі, "За мужнасць", Багдана Хмяльніцкага, медалямі "За баявыя заслугі", "За абарону Каўказа", "За перамогу над Германіяй".
2 ліпеня 1942 г. П.С. Дронін памёр.
Літаратура:
- Городецкий, М. Адмиралы сухопутной державы / Михаил Городецкий // Веснік Магілёва. — 1999.— 13ліпеня. — С. 4.
- Долготович, Б. Дронин Петр Степанович / Борис Дронин // Долготович, Б. Военачальники земли белорусской : энциклопедический справочник / Борис Долготович. — Минск, 2005. — С. 89—90.
- Дронин, П. С. И все-таки море останется морем, и нам никогда не прожить без морей… / П. С. Дронин // Сцяг Саветаў (Клічаў). — 1999. — 7 ліпеня. — С. 2.
- Дронін Пётр Сцяпанавіч // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Клічаўскага раёна. — Мінск., 1995. — С. 259.
- Дулебенец, У. Маім дарагім землякам / Уладзімір Дулебенец // Сцяг Саветаў (Клічаў). — 1999. — 19 мая. — С. 2.