Аляксей Сцяпанавіч Кучынскі скончыў Рагачоўскае гарадское вучылішча, Віцебскі настаўніцкі інстытут (1916).
1916 г. – прызваны ў армію, служыў радавым у 50-м пяхотным запасным палку.
1917 г. – служыў на Румынскім фронце яфрэйтарам 7-га інжынернага палка.
Удзельнік першай сусветнай вайны.
1917 г. – стварыў першую валасную бальшавіцкую арганізацыю ў мястэчку Соіна Мсціслаўскага павета, у якой налічвалася каля трохсот чалавек.
24.01.1918 г. – быў выбраны членам павятовага выканкама на 1-ым Мсціслаўскім павятовым з'ездзе Саветаў. На першай канферэнцыі бальшавікоў павета А. Кучынскага выбіраюць старшынёй Мсціслаўскага павяткама партыі.
1919 г. – старшыня Мсціслаўскага павяткама, затым старшыня Мсціслаўскага рэўкама, старшыня надзвычайнай камісіі па барацьбе з эпідэміямі.
Некаторы час працаваў рэдактарам павятовай газеты "Думы бедняка".
З мая 1920 г. А. Кучынскі жыў у Смаленску. Працаваў членам губкамісіі па рабоце ў вёсцы, старшынёй губупраўлення работнікаў асветы, намеснікам загадчыка агітацыйна-прапагандыскага аддзела Смаленскага губкама партыі.
1923 г. – рэдактар губернскай газеты "Рабочий путь".
1925 г. – намеснік рэдактара, рэдактар газеты "Смоленская деревня".
1927 г. – загадчык аддзела друку Смаленскага губкама ВКП(б).
1929 г. – рэдактар газеты "Рабочий".
1930 г. – намеснік рэдактара "Савецкай Беларусі".
1932 г. – слухач Інстытута чырвонай прафесуры, аспірант Беларускай Акадэміі навук.
1933 г. – намеснік упаўнаважанага па БССР наркамата цяжкай прамысловасці СССР, затым – старшыня палітаддзела Чаускай МТС.
1935 г. – загадчык аддзела ЦК КП(б)Б. Адначасова выкладаў у мінскім Камвузе.
03.04.1936–07.02.1937 гг. – в. а. рэктара Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
07.02.1937 г. – арыштаваны ў Мінску; выключаны з партыі.
28.10.1937 г. – як "член антысавецкай шпіёнскай тэрарыстычнай арганізацыі, які прымаў удзел у падрыхтоўцы тэракту над адным з кіраўнікоў дзяржавы" асуджаны да вышэйшай меры пакарання з канфіскацыяй маёмасці.
Расстраляны 29 кастрычніка 1937 года. Пахаваны ў Мінску.
4.06.1957 г. рэабілітаваны Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР "за адсутнасцю складу злачынства".
Літаратура: