Афанасій Зіноўевіч Каравацкі скончыў 2-х класнае вучылішча (1916), вадалазную школу пры Цэнтральнай вадалазнай базе ў Ленінградзе (1922) і 2-ія камандныя курсы (1923), Ваенна-тэарытычную школу РСЧА ў Ленінградзе (1925), Качынскую 1-ую ваенную школу лётчыкаў у Севастопалі, школу паветранага бою ў Серпухаве (1927), курсы ўдасканалення начальніцкага саставу (КУНС), Ваенна-паветраныя сілы (ВПС) пры Акадэміі імя Жукоўскага (1933), Вышэйшую лётна-тактычную школу ВПС у Ліпецку (1937).

1919 г. – служыў у Чырвонай Арміі.

1933–1937 г. – служыў у 14-ай цяжка-бамбардзіровачнай авіяэскадрыллі.

1938–1940 гг. – служыў у 41-ай бамбардзіровачнай авіяэскадрыллі ў Варонежы, 7-ай бамбардзіровачнай авіябрыгадзе ў Запарожжы камандзірам эскадрыллі і памочнікам камандзіра брыгады.

29.11.1939 г. – прысвоена званне палкоўніка.

1941–1942 гг. – ваяваў на Заходнім, Паўночна-Заходнім франтах у саставе 35-ай бамбардзіровачнай авіяцыйнай дывізіі, на Крымскім, Паўночна-Каўказскім франтах у складзе 132-ой бамбардзіровачнай авіяцыйнай дывізіі. Назначаны  камандзірам дывізіі.

10.11.1942 г. – прысвоена званне генерал-маёра авіяцыі.

1942 г. – ваяваў на Бранскім, Цэнтральным, Беларускім франтах у саставе 3-га бамбардзіровачнага авіяцыйнага корпуса – камандзір корпуса.

1945 г. – ваяваў у саставе групы савецкіх войск у Германіі.
Бамбардзіроўшчыкі 3-га бамбардзіровачнага авіяцыйнага корпуса 16-ай паветранай Арміі генерала Каравацкага бамбілі варожыя ўмацаванні, механізаваныя калоны, пераправы праз рэкі, масты, дастаўлялі зброю і прадукты харчавання партызанам, аказвалі падтрымку наземным вайскам 65-ай і 2-ой танкавых Армій, прымалі ўдзел у беларускай наступальнай аперацыі "Баграціён", у баях на Вісла-Одэрскім плацдарме, вызвалялі Польшчу, Германію, падтрымлівалі наземныя войскі пры штурме Берліна.

Корпус 16-ай паветранай Арміі генерала Каравацкага вызначыўся пры вызваленні Бабруйска і ў баях пад Берлінам.

1948–1954 гг. – у Таўрыйскай ваеннай акрузе (г. Сімферопаль) – начальнік аддзела баявой падрыхтоўкі, памочнік камандзіра ВПС акругі.

Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, чатырма Чырвонага Сцяга, трыма Суворава 1, 3 ступеняў, ордэнам Кутузава 2 ступені, Залатым Крыжам "Віртуці Мілітары".

З чэрвеня 1954 г. звольнены ў запас па хваробе. Жыў у Сімферопалі.

3 сакавіка 1980 г. А.З. Каравацкі памёр.

Літаратура:

  1. Гасянкоў, У. Л. Каравацкі Апанас Зіноўевіч // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Мсціслаўскага раёна / галоўны рэдактар Г. П. Пашкоў. — Мінск, 1999. — С. 261 —262.
  2. Долготович, Б. Каравацкий Афанасий Зиновьевич / Борис Долготович // Долготович, Б. Военачальники земли белорусской / Борис Долготович: энциклопедический справочник. — Минск, 2005. — 169.
  3. Наливайко, Б. Командир корпуса пикировщиков / Борис Наливайко // Рэспубліка. — 2004. — 24 красавіка. — С. 15.
  4. Наливайко, Б. Комкор пикировщиков / Борис Наливайко // Во славу Родины. — 1994. — 26 мая. — С. 3.
  5. Ягораў, Б. Маршрутамі мужнасці : / Б. Ягораў // Ленінскі кліч (Крычаў). — 1978. — 18 мая. — С. 4.