Iван Iгнатавіч Якубоўскі скончыў 2 курса Аршанскага педагагічнага тэхнікума (1932), Беларускую Аб'яднаную ваенную школу імя М. І. Калініна (1934), Ленінградскія бранетанкавыя курсы ўдасканалення камскладу імя А. С. Бубнова (1935).
1932 г. – служыў у Чырвонай Арміі.
1934 г. – служыў камандзірам навучальнага ўзвода ў 27-й Омскай Чырванасцяжнай стралковай дывізіі.
1935 г. – служыў у Беларускай ваеннай акрузе .
1939-1940 гг. – удзельнік Савецка-фінляндскай вайны.
1941 г. – ваяваў на Заходнім, Паўднёвым, Паўднёва-Заходнім, Сталінградскім, Данскім, Бранскім, Цэнтральным, Варонежскім і 1-м Украінскім франтах.
Удзельнік абарончых баёў пад Мінскам, Магілёвам, Сталінградскай i Курскай бітваў, вызвалення Украіны, Польшчы, Львоўска-Сандамірскай, Bicла-Одэрскай, Ніжне- i Верхнесілезскіх, Берлінскай i Пражскай аперацый.
Асабліва вызначыўся 7 лістапада 1943 г. пры фарсіраванні Дняпра, вызваленні Фастава, захопе Сандамірскага плацдарма.
10.01.1944 г. – прысвоена званне Героя Савецкага Саюза за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства.
1944–1945 гг. – намеснік камандзіра 6-га, потым 7-га гвардзейскіх танкавых карпусоў.
13.07–29.08.1944 гг. – арганізаваў бой за Перамышль, фарсіраванні ракі Віслы і захоп Сандамірскага плацдарма.
23.09.1944 г. – узнагароджаны другой медалью за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі
13.01–03.02.1945 г. – удзельнік вызвалення Правабярэжнай Украіны і Польшчы, Сандаміра-Сілезскай наступальнай аперацыі.
15.03–31.03.1945 г. – удзельнік вызвалення Верхня-Сілезская наступальнай аперацыі.
Красавік–жнівень 1945 г. – намеснік камандзіра 7-га гвардзейскага танкавага корпуса. Удзельнічаў у Берлінскай і Пражскай аперацыях.
1945–1946 гг. – выконваючы абавязкі намесніка камандзіра танкавай дывізіі ў Цэнтральнай групе войскаў.
Сакавік 1948 г. – 2-гі камандзір гвардзейскай асобнай танкавай дывізіі ў Ленінградскай ваеннай акрузе.
З сакавіка 1949 г. – камандзір 4-тай гвардзейскай Кантэміраўскай асобнай танкавай дывізіі ў Маскоўскай ваеннай акрузе.
З красавіка 1952 г. – камандуючы бранятанкавымі і механізаванымі войскамі Прыкарпацкай ваеннай акрузе.
З 1953–1957 гг. – камандуючы 1-ай гвардзейскай механізаваным войскам у Групе савецкіх войскаў у Германіі.
З 12.04–ліпень 1967 г. – першы намеснік Міністра абароны СССР.
З ліпеня 1967 – лістапад 1976 г. – першы намеснік абароны СССР – галоўнакамандуючы аб'яднанымі ўзброенымі сіламі дзяржаў – удзельніц Варшаўскага дагавора.
Узнагароджаны ордэнамі Леніна (1944, 1962, 1968, 1972), ордэнамі Чырвонага Сцяга (1942, 1943, 1944, 1953), ордэнамі Суворава 2-й ступені (06.04.1945, 31.05.1945), ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені (21.08.1943), Чырвонай зоркі (06.11.1947), "За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР" 3-й ступені (30.04.1975), Ганаровай зброяй (22.02.1968), медалямі.
У 1970 г. удастоены звання Героя СССР.
Аўтар кніг "Боевое содружество", "Земля в огне" і інш.
30 лістапада 1976 г. І.І. Якубоўскі памёр, пахаваны ля Крамлёўскай сцяны. Яго імем названы Кіеўскае вышэйшае танкавае вучылішча, вуліцы ў Aсіповічах, Бялынічах, Магілёве, Miнскy, Горках – вуліца, завулак, плошча i сквер, устаноўлены бронзавы бюст. На будынку Аршанскага педагагічнага вучылішча, дзе ён вучыўся ўстаноўлена мемарыяльная дошка.
Літаратура: